به گزارش شمالغرب به نقل از نیریمیز،روستای بوسجین از توابع بخش کوارئیم شهرستان نیر، با مختصات جغرافیایی 48 درجه و 17 دقیقه طول شرقی و 38 درجه عرض شمالی، در 28 کیلومتری جنوب اردبیل قرار دارد. این روستا از سطح دریا 1470 متر ارتفاع دارد و اقلیم آن سرد و خشک است. بهار و تابستان بوسجین معتدل و زمستان‌های آن سرد و طولانی است و رودخانۀ قوری چای در جنوب روستا جریان دارد.

روستای بوسجین تاریخی کهن دارد و آثار و شواهدی همچون قلعه یا شهر ویران شده وایباش و سنگ قبرهای قرن‌های هشتم تا دهم هجری قمری گورستان روستا، نشانگر آن است که قدمت روستای کنونی بوسجین به دوره ایلخانیان و یا به پیش از آن می‌رسد.

براساس نتایج سرشماری سال 1375، جمعیت روستای بوسجین 708 نفر بوده است که در سال 1385 به بیش از 1500 نفر افزایش است.

درآمد اکثر مردم روستای بوسجین از فعالیت‌های زراعی، دامداری و تولید صنایع دستی تأمین می‌شود. گندم، جو، بنشن، سیب‌زمینی، گلابی، سیب، هلو، شلیل، انگور، گردو، توت، آلو و آلبالو از محصولات عمده‌ زراعی و باغی روستاست. گوشت، پشم و فرآورده‌های لبنی از فرآورده‌های دامی آن است و پرورش زنبور عسل و تولید عسل، در این روستای رواج دارد و عسل آن نیز بسیار مرغوب است.

روستای بوسجین در یک فضای دشتی و در حاشیه رودخانۀ قوری چای استقرار یافته است. بافت مسکونی آن نیمه متمرکز و خطی است و غالب خانه‌های این روستا در یک طبقه و با سقف‌های مسطح بنا شده‌اند.

مصالح به کار رفته در خانه‌های قدیمی سنگ، گل، چوب و در خانه‌های نوساز سیمان، آجر، آهن، گچ و سنگ است. اغلب خانه‌ها نمای بیرونی مناسب و حیاط‌های وسیع و مصفایی دارند. در سال‌های اخیر، ویلاهای زیبایی در اطراف روستا ساخته شده‌اند.

روستای جلگه‌ای بوسجین، با چشم‌اندازهای کم‌نظیر و باغ‌های انبوه میوه، جلوه‌ای جذاب و تماشایی دارد و اطراف روستا را کوهستان‌های سبلان، بزقوش و باغرو احاطه کرده‌اند.

حاشیۀ رودخانۀ قوری چای از دیگر نواحی جذاب روستاست، که از گل‌ها و گیاهان خودرو، زیبایی دوچندان یافته و مکان مناسبی برای تفریح و تفرج گردشگران به شمار می‌آید. تپه سرسبز گوزه در بهار و تابستان از گیاهان دارویی آویشن، بومادران، گل ختمی، شیرین بیان، گل بنفشه و گل بابونه پوشیده می‌شود و همراه با چشمه‌های جوشان، جلوه‌ای جذاب می‌یابد.

دره‌ جوله درق، در شرق روستا، زیستگاه جانورانی مانند گرگ، شغال، روباه، کبک، خرگوش و لاک پشت است که دوستداران حیات وحش را به سوی خود جلب می‌کند.

تفرجگاه‌های بیله سر، شورچمن دربند، قره دره، آغ دیم، قارلامپا و دوه‌داشی از دیگر نقاط جالب توجه روستا است و آثار ارزشمند تاریخی و مذهبی متنوعی در روستای بوسجین به جا مانده است و قالاتپه یا تپۀ باستانی شمس‌آباد منسوب به دوره ساسانی و اوایل اسلام تا سدۀ سوم هجری قمری در این روستا قرار دارد.

وایباش، بقایای ویرانه‌های شهر قدیمی است که حفاری‌های غیرمجاز در آن صورت گرفته است. سفالینه‌های فراوان وایباش، قدمت آن را به دوره‌های پیشین می‌رساند. در نزدیکی وایباش باغی از درختان آلو با چشمه‌ای جوشان وجود دارد که از تفرجگاه‌های مردم روستاست.

بقعه کورائیم در میان گورستانی در کورائیم واقع شده است و با بوسجین 10 کیلومتر فاصله دارد. بنای بقعه چارگوش با اضلاع 5 متری استو بر فراز بنا، گنبد آجری کوچکی قرار دارد. ارتفاع ورودی بنا 150 سانتی‌متر و عرض آن 80 سانتی‌متر است. بقعه کورائیم از بناهای قرن هفتم هجری قمری است و در فهرست آثار تاریخی نیز به ثبت رسیده است.

گورستان تاریخی بوسجین که قدمت آن به قرن‌های هشتم تا دهم هجری قمری می‌رسد، سنگ قبرهایی با ابعاد بسیار بزرگ دارد و بر روی آن‌ها مطالبی با خط برجسته ثلث نوشته شده است. طول برخی از سنگ قبرها 2 متر، با ارتفاع 80 سانتی‌متر و عرض 70 سانتی متر است. به گفته برخی از افراد روستا، گروهی از شهدای جنگ چالداران در این گورستان دفن شده‌اند.

از دیگر نقاط تاریخی روستا می‌توان به فتحعلی خرابه‌سی، پیری دیمی و بقایای عمارت‌‌های خاندان صفوی اشاره کرد.

مردم روستای بوسجین همانند سایر ایرانیان اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر، قربان، غدیر و مبعث پیامبر(ص) را با اجرای مراسم خاص جشن می‌گیرند و در ایام وفات ائمه (ع) به خصوص در روزهای تاسوعا و عاشورا به عزاداری می‌پردازند. مراسم تعزیه‌خوانی در ایام عاشورا، یکی از جالب‌توجه‌ترین مراسم آیینی مردم این روستا است. در روز تاسوعا و عاشورا مردم از شهرها و روستاهای اطراف، برای تماشای تعزیه به بوسجین مسافرت می‌کنند و مورد پذیرایی میزبانان قرار می‌گیرند.

پوشاک مردان اغلب شامل کت، شلوار، جلیقه، پیراهن، کلاه و کفش است و پوشاک زنان نیز شامل چادر، پیراهن، مانتو، روسری، مقنعه، شلوار و کفش است. پوشش محلی به ندرت و آن هم در میان افراد کهنسال معمول است.

موسیقی مقامی و عاشیقی در مراسم شادی و عروسی‌ها رواج دارد. در مراسم تعزیه‌خوانی روز عاشورا نیز از طبل، سنج و سایر آلات موسیقی استفاده می‌شود.

کمربازی، الک دولک و گیزلن پاچ (قایم موشک) از بازی‌های جوانان روستاست و فرش و گلیم از ‌مهم‌‌ترین صنایع دستی این روستا است.

آش دوغ (دوغا آشی)، آبگوشت، شیر برنج، خشیل (مخلوط آرد، شیره و روغن) و سوتی پلو (پلویی که با شیر پخته می‌شود) از غذاهای سنتی و رایج این روستاست.

دسترسی: روستای بوسجین از طریق شهرهای اردبیل، نیر و خلخال با جاده‌ای آسفالت و مناسب قابل دسترسی است.